عمل هیسترکتومی یا برداشتن رحم چیست؟

هیسترکتومی یک روش جراحی است که در آن رحم زن برداشته می شود. پس از جراحی، فرد نمی توانید باردار و دیگر پریود شود. از دلایل برداشتن رحم می توان به خونریزی غیر طبیعی واژن، افتادگی رحم، فیبروم و سرطان و غیره اشاره نمود. بهبودی بعد از این جراحی اغلب چهار تا شش هفته بسته به نوع جراحی شما، طول می کشد. امروز می خواهیم در مورد عمل هیسترکتومی و علل انجام آن با شما صحبت کنیم.

جراحی هیسترکتومی چیست؟

هیسترکتومی یک عمل جراحی برای برداشتن رحم زن است. رحم جایی است که جنین در زمان بارداری در آن رشد می کند. در طول جراحی معمولاً کل رحم برداشته می شود. پزشک ممکن است لوله‌های فالوپ و تخمدان‌های شما را نیز بردارد. بعد از هیسترکتومی، دیگر دوره قاعدگی ندارید و نمی توانید باردار شوید.

عمل برداشتن رحم یک درمان شایع برای انواع بیماری هایی است که بر اندام‌های تناسلی زنان تأثیر می‌گذارد. اکثر هیسترکتومی ها در سنین 40 تا 50 سالگی انجام می شود.

تکنیک های جراحی هیسترکتومی

• هیسترکتومی شکمی
• هیسترکتومی واژینال
• هیسترکتومی واژینال با کمک لاپاراسکوپ
• هیسترکتومی کامل یا سوپراسرویکال لاپاراسکوپی

نوع هیسترکتومی انجام شده و تکنیک مورد استفاده برای انجام این عمل بر اساس وضعیت خاص شما توسط پزشک متخصص زنان در شهر ری تعیین می شود.

انواع هیسترکتومی چیست؟

1. هیسترکتومی کامل رحم: از جمله دهانه رحم برداشته می شود. تخمدان ها و لوله های فالوپ ممکن است برداشته شوند یا نشوند. این شایع ترین نوع هیسترکتومی است.
2. هیسترکتومی جزئی: که به آن ساب توتال یا سوپراسرویکال نیز گفته می شود، فقط قسمت بالایی رحم را برمی دارد. دهانه رحم در جای خود باقی می ماند. تخمدان ها ممکن است برداشته شوند یا نشوند.
3. هیسترکتومی رادیکال: تمام رحم، دهانه رحم، بافت دو طرف دهانه رحم و قسمت بالایی واژن برداشته می شود. هیسترکتومی رادیکال اغلب برای درمان انواع خاصی از سرطان مانند سرطان دهانه رحم استفاده می شود. لوله های فالوپ و تخمدان ها ممکن است برداشته شوند یا نشوند.

دلایل انجام هیسترکتومی چیست؟

دلایل انجام هیسترکتومی شامل موارد زیر است، اما به آن ها محدود نمی شود:

• فیبروم های رحمی علامت دار: اغلب باعث خونریزی، فشار و درد می شوند و با وجود انجام سایر درمان های فیبروم رحم دوباره ایجاد می شوند.
• آندومتریوز: این وضعیتی است که در آن سلول‌های آندومتر در خارج از رحم رشد می‌کنند و باعث ایجاد بافت اسکار در پوشش لگن و بین سایر اندام‌ها در حفره لگن می‌شوند. منجر به درد مزمن لگن، مقاربت دردناک در حین رابطه جنسی یا حرکات روده و خونریزی طولانی یا شدید می شود.
• آدنومیوز: این وضعیتی است که در آن سلول‌های آندومتر به عضله رحم رشد می‌کنند و معمولاً باعث قاعدگی دردناک و خونریزی شدید می‌شوند.
• خونریزی غیر طبیعی رحم: این ممکن است به دلیل هیپرپلازی آندومتر باشد، ضخیم شدن بیش از حد پوشش رحم که می تواند در طول زمان به سرطان تبدیل شود.
• سرطان: سرطان دهانه رحم، تخمدان یا آندومتر تشخیص تقریباً در ده درصد از هیسترکتومی ها است.

هیسترکتومی همچنین ممکن است زمانی انجام شود که افتادگی رحم (رحم به داخل واژن می افتد) یا در صورت وجود شرایط مزمن لگنی، مانند درد لگن یا بیماری التهابی لگن که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهد، انجام شود.

اقدامات قبل از عمل برداشتن رحم چیست؟

علاوه بر یک سابقه پزشکی کامل، پزشک شما ممکن است قبل از انجام عمل، یک معاینه فیزیکی کامل برای اطمینان از سلامت شما انجام دهد. ممکن است تحت آزمایش خون یا سایر آزمایشات تشخیصی قرار بگیرید. سایر اقدامات عبارتند از:

• از شما خواسته می شود که هشت ساعت قبل از عمل، معمولاً بعد از نیمه شب ناشتا باشید.
• اگر به هر دارو، لاتکس، نوار چسب یا عوامل بیهوش کننده (موضعی و عمومی) حساسیت دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.
• پزشک خود را از تمام داروها (نسخه ای و بدون نسخه) و مکمل های گیاهی که مصرف می کنید مطلع کنید.
• اگر سابقه اختلالات خونریزی دارید یا اگر از داروهای ضد انعقاد (رقیق کننده خون)، آسپرین یا سایر داروهایی که بر لخته شدن خون تأثیر می گذارد استفاده می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است لازم باشد که این داروها را قبل از عمل قطع کنید.
• ممکن است به شما گفته شود از گرفتن دوش در روز عمل خودداری کنید.
• ناحیه اطراف محل جراحی ممکن است تراشیده شود.
• ممکن است یک روز قبل از عمل آنتی بیوتیک به شما داده شود.
• بر اساس شرایط پزشکی شما، پزشک متخصص زنان ممکن است آماده سازی خاص دیگری را درخواست کند.

جراحی هیسترکتومی چگونه انجام می شد؟

هیسترکتومی ممکن است نیاز به اقامت در بیمارستان داشته باشد یا نباشد. روش ها ممکن است بسته به شرایط شما و عملکرد پزشک متخصص زنان شما متفاوت باشد. اغلب، بیماران با جراحی هیسترکتومی در همان روز به خانه می روند.

این روش بسته به نوع روش و تکنیک جراحی مورد استفاده متفاوت خواهد بود.

به طور کلی، هیسترکتومی این فرآیند را دنبال می کند:

• شما روی میز عمل قرار می گیرید که به پشت دراز کشیده اید. برای یک روش واژینال، پاهای شما در رکاب قرار می گیرند.
• متخصص بیهوشی به طور مداوم ضربان قلب، فشار خون، تنفس و سطح اکسیژن خون شما را در طول عمل کنترل می کند.
• یک کاتتر (لوله نازک و باریک) برای تخلیه ادرار به مثانه شما وارد می شود.

هیسترکتومی شکمی

• برش به صورت عمودی از ناف تا استخوان شرمگاهی یا به صورت افقی در قسمت تحتانی شکم ایجاد می شود. جراح در مورد این که کدام برش در شرایط خاص شما بهتر است قبل از عمل صحبت می کند.
• بافت‌هایی که رحم را به رگ‌های خونی و سایر ساختارهای لگن متصل می‌کنند با دقت بریده می‌شوند.
• رحم همراه با هر ساختار دیگری مانند تخمدان ها، لوله فالوپ و دهانه رحم بر اساس شرایط شما برداشته می شود.
• برش با بخیه های جراحی که قابل حل هستند یا بخیه های غیر جذبی، بسته می شود.

هیسترکتومی واژینال

• یک اسپکولوم به واژن شما وارد می شود تا دیواره های واژن را از هم جدا کند تا دهانه رحم نمایان شود.
• یک برش در داخل واژن، نزدیک دهانه رحم ایجاد می شود.
• بافت‌هایی که رحم را به رگ‌های خونی و سایر ساختارهای لگن متصل می‌کنند با دقت بریده می‌شوند.
• رحم از طریق واژن خارج می شود. در صورت نیاز، بافت اضافی واژن یا ساختارهای دیگر ممکن است برداشته شود.
• دهانه حفره پرینه که با برداشتن رحم ایجاد می شود با بخیه بسته می شود.

هیسترکتومی واژینال با کمک لاپاراسکوپ

• یک برش کوچک در شکم نزدیک ناف ایجاد می شود. گاز دی اکسید کربن به داخل شکم وارد می شود تا حفره شکم را باد کند تا رحم و اندام های اطراف آن راحت تر قابل مشاهده باشند. بسته به نوع لاپاراسکوپ مورد استفاده، ممکن است برش های اضافی در شکم برای قرار دادن سایر ابزارهای جراحی ایجاد شود.
• لاپاراسکوپ از طریق برش وارد می شود و حفره شکمی بررسی می شود. بافت های اطراف رحم برداشته خواهند شد.
• پس از جدا شدن از بافت های اطراف، رحم از طریق واژن خارج می شود.
• سایر اندام ها یا ساختارها، مانند تخمدان ها ویا لوله های فالوپ، بسته به شرایط خاص شما ممکن است برداشته شوند.
• پس از اتمام عمل، لاپاراسکوپ برداشته می شود.

چه مدت طول می کشد تا پس از جراحی هیسترکتومی بهبودی حاصل شود؟

اغلب افراد پس از هیسترکتومی در حدود چهار تا شش هفته بهبود می یابند. البته بهبودی شما به نوع هیسترکتومی و نحوه انجام جراحی بستگی دارد. بهبودی پس از هیسترکتومی واژینال و لاپاراسکوپی زمان کمتری نسبت به دوره نقاهت پس از هیسترکتومی شکمی دارد.

باید به تدریج فعالیت خود را افزایش دهید با پزشک خود در مورد دستورالعمل های خاص برای بهبودی در خانه، از جمله داروهایی که باید مصرف کنید، صحبت کنید.