سندرم آشرمن یا چسبندگی رحم یک بیماری کمتر شایع است، که رحم را تحت تاثیر قرار می دهد. در افراد مبتلا به این بیماری، بافت اسکار یا چسبندگی در رحم به دلیل آسیب ایجاد می شود. در موارد شدید، تمام دیواره های جلویی و پشتی رحم می توانند به هم جوش بخورند. این عارضه می توانند در اثر عفونت، برخی بیماری ها یا جراحی قبلی ایجاد شوند. چسبندگی رحم ممکن است باعث ناباروری یا سقط جنین شود. امروز می‌خواهیم در مورد چسبندگی رحم ، علل و درمان آن با شما صحبت کنیم، پس تا انتها همراه ما باشید.
چسبندگی رحم چیست؟
داخل رحم مانند یک بادکنک است که دیواره های جلویی و پشتی آن صاف روی هم قرار گرفته است. دیواره های داخلی رحم با بافت (آندومتر) پوشیده شده است. در طول قاعدگی، لایه بالایی آندومتر می ریزد و دوباره رشد می کند. آسیب و یا عفونت آندومتر می تواند منجر به ایجاد بافت اسکار (چسبندگی) بین دیواره های داخلی رحم شود که باعث چسبیدن آنها به یکدیگر می شود. این به چسبندگی داخل رحمی (IUA) معروف است.
چسبندگی یکی از علل احتمالی انسداد لوله های فالوپ است. کیست آندومتریوز و بیماری التهابی لگن (PID) می‌توانند باعث چسبندگی شوند که در توانایی شما برای باردار شدن اختلال ایجاد می کند. همچنین ممکن است باعث سقط مکرر شود.
علائم چسبندگی رحم چیست؟
چسبندگی ممکن است باعث درد شود، از جمله دردهای شدید قاعدگی یا درد در حین رابطه جنسی. چسبندگی‌ها ممکن است باعث خونریزی غیرطبیعی قاعدگی، دوره‌های قاعدگی بسیار خفیف یا فقدان کامل خونریزی قاعدگی شوند. با این حال، ممکن است هیچ علائم واضحی نیز نداشته باشید.
اگر پریودهای شما کم .یا نامنظم است، ممکن است به دلیل شرایط دیگری باشد، مانند:
- بارداری
- استرس
- کاهش وزن ناگهانی
- چاقی
- ورزش بیش از حد
- مصرف قرص ضد بارداری
- یائسگی
- سندرم تخمدان پلی کیستیک
علل چسبندگی رحم چیست؟
چسبندگی رحم زمانی اتفاق می افتد که به رحم آسیبی وارد شود. شایع ترین علت چسبندگی رحم آسیب به اندومتر داخل رحم پس از یک عمل جراحی یا عفونت است. اتساع و کورتاژ یک روش جراحی رایج است که می تواند برای عوارض بارداری مانند سقط جنین، خاتمه یا برداشتن بافت جفت و شرایط زنان و زایمان که باعث خونریزی غیرطبیعی می شود انجام شود. شامل باز کردن دهانه رحم و برداشتن مقداری از بافت در حفره رحم است.
سایر علل کمتر شایع چسبندگی رحم شامل برداشتن فیبروم رحم با جراحی (میومکتومی) یا سپتوم رحم، سزارین، آمبولیزاسیون و عفونت (اندومتریت) است. البته سزارین و جراحی زمانی باعث چسبندکی رحم می شوند که به دنبال آن ها عفونت ایجاد شود، وگرنه سزارین به تنهایی نمی تواند عامل ایجاد این عارضه باشد.
چسبندگی رحم چه تاثیری بر باروری دارد؟
برخی از افراد مبتلا به سندرم آشرمن در باردار شدن مشکل دارند یا سقط مکرر دارند.
در صورت ابتلا به این عارضه ممکن است باردار شوید، اما چسبندگی رحم می تواند برای جنین در حال رشد خطر ایجاد کند. احتمال سقط جنین و مرده زایی ممکن است بیشتر از افراد بدون این بیماری باشد.
سندرم آشرمن همچنین می تواند خطر جفت سرراهی، جفت اینکرتا و خونریزی بیش از حد را در دوران بارداری افزایش دهد.
1- چسبندگی های داخل رحمی از تشکیل آندومتر سالم جلوگیری می کند. این ممکن است از لانه گزینی جنین در رحم جلوگیری کند. یا اگر لانه گزینی جنین اتفاق بیفتد، خطر سقط جنین ممکن است بیشتر باشد.
2-در مورد بیماری التهابی لگن یا هر عفونت دیگری در دستگاه تناسلی، لوله های فالوپ ممکن است ملتهب شوند. ناحیه ملتهب می توانند باعث ایجاد بافت اسکار یا چسبندگی در لوله های فالوپ شوند. همین امر سبب می شود، تخمک و اسپرم به یکدیگر نرسند.
3- چسبندگی های ناشی از آندومتریوز معمولا در حفره لگن رخ می دهد. همچنین ممکن است در نزدیکی لوله های فالوپ یا تخمدان ها ایجاد شود. این چسبندگی آندومتر ممکن است با تخمک گذاری شما تداخل پیدا کند.
4-گاهی اوقات، چسبندگی آندومتر از حرکت طبیعی لوله فالوپ جلوگیری می کند. تخمدان مستقیماً به لوله های فالوپ متصل نیست. در طول تخمک گذاری، زمانی که تخمک از تخمدان آزاد می شود، باید راه خود را به لوله فالوپ پیدا کند. اگر چسبندگی در حرکت طبیعی لوله‌های فالوپ اختلال ایجاد کند، ممکن است تخمک وارد لوله فالوپ نشود. این باعث کاهش باروری می شود.
در صورت ابتلا به سندرم آشرمن، پزشکان می توانند بارداری شما را از نزدیک تحت نظر بگیرند. درمان این عارضه با جراحی امکان پذیر است. این جراحی معمولاً می تواند شانس باردار شدن را افزایش دهد. پزشکان توصیه می کنند قبل از شروع تلاش برای باردار شدن، یک سال کامل پس از عمل جراحی صبر کنید.
چگونه چسبندگی رحم تشخیص داده می شود؟
اگر پزشک متخصص زنان در شهر ری به چسبندگی رحم مشکوک باشد، معمولا ابتدا نمونه خون می گیرد تا سایر شرایطی که می توانند باعث علائم شما شوند را رد کند. پزشک همچنین ممکن است از سونوگرافی برای بررسی ضخامت پوشش داخلی رحم و فولیکول ها استفاده کنند.
هیستروسکوپی احتمالاً بهترین روش برای تشخیص چسبندگی رحم است. با هیستروسکوپی، یک لوله نازک به نام هیستروسکوپ از طریق دهانه رحم وارد رحم می شود. پزشک با این روش می تواند داخل حفره رحم و منافذ لوله های فالوپ را مشاهده کند.
هیستروسکوپی می تواند برای تشخیص مشکلات حفره رحم، از جمله سندرم آشرمن، استفاده شود. همین روش ممکن است برای حذف و التیام چسبندگی های داخل رحمی استفاده شود.
پزشک شما همچنین ممکن است، آزمایش هیستروسالپنگوگرام (HSG) را تجویز کند. HSG می تواند به پزشک شما کمک کند تا وضعیت رحم و لوله های فالوپ شما را ببیند. در طی این روش، پزشک رنگ مخصوصی را به رحم تزریق می‌کند تا تشخیص مشکلات حفره رحم، رشد یا انسداد لوله‌های فالوپ را در عکس رادیوگرافی آسان‌تر کند.
درمان چسبندگی رحم
اگر چسبندگی رحم علت ناباروری باشد، چسبندگی ها ممکن است در طی هیستروسکوپی جراحی برداشته شوند. ممکن است بتوانید پس از آن به طور طبیعی باردار شوید یا ممکن است علاوه بر جراحی نیاز به درمان باروری داشته باشید.
پزشکان می توانند این عارضه را با استفاده از یک روش جراحی به نام هیستروسکوپی جراحی درمان کنند. پزشک ابزارهای جراحی کوچکی را به انتهای هیستروسکوپ متصل می‌کند و سپس از آن برای حذف چسبندگی استفاده می‌کند. این عمل طی بیهوشی عمومی انجام می شود.
پس از عمل، پزشک به شما آنتی بیوتیک برای جلوگیری از عفونت و قرص استروژن برای بهبود کیفیت پوشش رحم می دهد. سپس پزشک یک هیستروسکوپی مجدد را در تاریخ بعدی انجام می دهد تا اثربخشی عمل و اینکه رحم شما عاری از چسبندگی است را بررسی کند.
این امکان وجود دارد که چسبندگی ها بعد از درمان مجدداً ایجاد شود، بنابراین پزشکان توصیه می کنند قبل از اقدام به بارداری یک سال صبر کنید تا اطمینان حاصل شود که این اتفاق نمی افتد.
اگر قصد بارداری ندارید و این وضعیت برای شما درد و علائمی ایجاد نمی کند، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشید.
کلام آخر
چسبندگی رحم می تواند باردار شدن را دشوار کند. همچنین می تواند خطر عوارض جدی در دوران بارداری را افزایش دهد. اما این بیماری اغلب قابل پیشگیری و درمان است.
